صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۱ - فراز ۱۶
وَ لَكَ يَا رَبِّ شَرْطِي أَلَّا أَعُودَ فِي مَكْرُوهِكَ، وَ ضَمَانِي أَنْ لَا أَرْجِعَ فِي مَذْمُومِكَ، وَ عَهْدِي أَنْ أَهْجُرَ جَمِيعَ مَعَاصِيكَ.
و شرط و قرار من با تو- اى پروردگارم- آنست که به ناپسند تو بازنگردم، و ضمانتم آنست که در نکوهیده ى تو رجوع ننمایم (دوباره گناهى بجا نیاورم) و پیمانم آنست که از همه ى گناهان تو دورى نمایم.
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۱ - فراز ۱۵
وَ قَدْ قُلْتَ يَا إِلَهِي فِي مُحْكَمِ كِتَابِكَ إِنَّكَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِكَ، وَ تَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ، وَ تُحِبُّ التَّوَّابِينَ، فَاقْبَلْ تَوْبَتِي كَمَا وَعَدْتَ، وَ اعْفُ عَنْ سَيِّئَاتِي كَمَا ضَمِنْتَ، وَ أَوْجِبْ لِي مَحَبَّتَكَ كَمَا شَرَطْتَ.
و تو اى خداى من در کتاب محکم و استوار خود (قرآن مجید که باطل و نادرستى در آن راه ندارد) فرموده اى که تو، توبه و بازگشت را از بندگانت مىپذیرى و از گناهان درمىگذرى (اشاره به س 42 ى 25: و هو الذى یقبل التوبه عن عباده و یعفوا عن السیئات و یعلم ما تفعلون یعنى و او است خدائى که توبه را از بندگانش مى پذیرد و از گناهان در مى گذرد و مىداند آنچه را که بجا مى آورید) و آنان را که پیوسته توبه مىکنند (از نظر کمیت و اندازه یا کسانى را که پس از توبه گناهى بجا نمى آورند از نظر کیفیت و چگونگى) دوست مىدارى (اشاره به س 2 ى 222: ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین یعنى همانا خداوند آنان را که پیوسته توبه مىکنند و پاکیزگان را دوست مىدارد) پس چنانکه وعده فرموده اى توبه ى مرا بپذیر، و چنانکه ضمانت نموده اى از گناهانم درگذر، و چنانکه شرط کرده اى محبت و دوستى خود را براى من لازم گردان (حضرت صادق- علیه السلام- فرموده: هرگاه بنده از روى راستى توبه نماید خداوند او را دوست و در دنیا و آخرت گناهانش را پنهان مىنماید «راوى مىگوید:» گفتم: چگونه بر او پنهان مىنماید؟ فرمود: گناهانى را که دو فرشته بر او مىنویسند از یادشان مىبرد و به اندامش وحى مىفرماید که گناهان او را بپوشانید، و به جاهائى که گناه کرده وحى مى نماید گناهانى را که به روى شما بجا آورده پنهان کنید، پس در پیشگاه خدا مى آید هنگامى که چیزى نیست که به گناهى از گناهان او گواهى دهد).
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۱ - فراز ۲۹
حَمْداً يَكُونُ وُصْلَةً إِلَى طَاعَتِهِ وَ عَفْوِهِ، وَ سَبَباً إِلَى رِضْوَانِهِ، وَ ذَرِيعَةً إِلَى مَغْفِرَتِهِ، وَ طَرِيقاً إِلَى جَنَّتِهِ، وَ خَفِيراًمِنْ نَقِمَتِهِ، وَ أَمْناً مِنْ غَضَبِهِ، وَ ظَهِيراً عَلَى طَاعَتِهِ، وَ حَاجِزاً عَنْ مَعْصِيَتِهِ، وَ عَوْناً عَلَى تَأْدِيَةِ حَقِّهِ وَ وَظَائِفِهِ.
سپاسى که موجب رسیدن به فرمانبرى، و گذشت او، و سبب خشنودى، و وسیله ى آمرزش، و راه به بهشت، و پناه از عذاب، و آسودگى از خشم، و پشتیبان طاعت، و جلوگیر از معصیت، و مدد بر انجام حق (اوامر) او و شرائط آن باشد.
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۲ - فراز ۱۸
وَ لَسْتُ أَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِفَضْلِ نَافِلَةٍ مَعَ كَثِيرِ مَا أَغْفَلْتُ مِنْ وَظَائِفِ فُرُوضِكَ، وَ تَعَدَّيْتُ عَنْ مَقَامَاتِ حُدُودِكَ إِلَى حُرُمَاتٍ انْتَهَكْتُهَا، وَ كَبَائِرِ ذُنُوبٍ اجْتَرَحْتُهَا، كَانَتْ عَافِيَتُكَ لِي مِنْ فَضَائِحِهَا سِتْراً
و من به سبب شرافت و برترى مستحبى به سوى تو توسل نمىجویم با اینکه از بسیارى از شرائط واجبات تو غافل بوده آنها را بجا نیاورده ام، و از مواضع احکام تو تجاوز کرده پرده هاى نواهى تو را دریده (آنها را مرتکب شده)ام، و گناهان بزرگى را بجا آورده ام که سلامت داشتن (عفو و گذشت) تو از رسوائیهاى آنها براى من پرده و پوششى است.
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۴ - فراز ۸
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ قِفْنَا فِيهِ عَلَى مَوَاقِيتِ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ بِحُدُودِهَا الَّتِي حَدَّدْتَ، وَ فُرُوضِهَا الَّتِي فَرَضْتَ، وَ وَظَائِفِهَا الَّتِي وَظَّفْتَ، وَ أَوْقَاتِهَا الَّتِي وَقَّتَّ.
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و ما را در آن بر اوقات نمازهاى پنجگانه با حدود و احکامش که مقرر نموده اى و واجباتش که واجب کرده اى و شروط و اوقاتش که شرط و تعیین گردانیده اى آگاه فرما (حضرت صادق- علیه السلام- فرموده: براى نماز چهار هزار حد «حکم شرعى» است).