چاپ کردن این صفحه

فراخ نمودن سینه ‏ى بنده، براى مقدرات الهى

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۵ - فراز ۳

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ طَيِّبْ بِقَضَائِكَ نَفْسِي، وَ وَسِّعْ بِمَوَاقِعِ حُكْمِكَ صَدْرِي، وَ هَبْ لِيَ الثِّقَةَ لِأُقِرَّ مَعَهَا بِأَنَّ قَضَاءَكَ لَمْ يَجْرِ إِلَّا بِالْخِيَرَةِ، وَ اجْعَلْ شُكْرِي لَكَ عَلَى مَا زَوَيْتَ عَنِّي أَوْفَرَ مِنْ شُكْرِي إِيَّاكَ عَلَى مَا خَوَّلْتَنِي.

بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا به قضا و قدر خود دلخوش گردان، و سینه ‏ام را در چیزهائى که مقدر نموده ‏اى فراخ کن (مرا از آنها شاد و خشنود فرما) و اعتماد و تکیه‏ گاهى به من ببخش تا با آن اقرار کنم که قضاء و قدر تو جز به نیکى روان نگشته، و شکر و سپاس مرا براى خود بر آنچه از من بازداشته‏اى از شکرم تو را بر آنچه به من بخشیده ‏اى کاملتر قرار ده (زیرا آنچه که از او بازداشته صلاحش در آن بوده و اگر باز نمى‏ داشت به او زیان رسیده و تباه مى‏ گشت، چنانکه در حدیث قدسى بیان شد، و دفع ضرر و زیان مهمتر از جلب نفع و سود است، بنابراین لازم است که شکر بر مهمتر کاملتر باشد).

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۱ - فراز ۸

وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَوْ حَبَسَ عَنْ عِبَادِهِ مَعْرِفَةَ حَمْدِهِ عَلَى مَا أَبْلَاهُمْ مِنْ مِنَنِهِ الْمُتَتَابِعَةِ، وَ أَسْبَغَ عَلَيْهِمْ مِنْ نِعَمِهِ الْمُتَظَاهِرَةِ، لَتَصَرَّفُوا فِي مِنَنِهِ فَلَمْ يَحْمَدُوهُ، وَ تَوَسَّعُوا فِي رِزْقِهِ فَلَمْ يَشْكُرُوهُ.

و سپاس خداى را که اگر بندگانش را از شناختن سپاسگزارى خود بر نعمتهاى پى در پى که به ایشان داده و بخشش هاى پیوسته که براى آنها تمام گردانیده بازمى ‏داشت (امر نفرموده بود که شکر نعمت هایش بجا آورند) هر آینه نعمت هایش را صرف نموده او را سپاس نمى ‏گزاردند، و در روزى که عطا فرموده فراخى مى‏ یافتند و شکرش بجا نمى‏ آوردند.

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴ - فراز ۸

وَ اشْكُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِيكَ دِيَارَ قَوْمِهِمْ، وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِيقِهِ، وَ مَنْ كَثَّرْتَ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ.

و ایشان را در برابر آنکه در راه تو از شهرها و خویشاوندان دورى گزیده از زندگى فراخ به تنگى و سختى رو آوردند (تا اینکه دین تو را گوشزد جهانیان نمودند) جزاء و پاداش ده، و (نیز) جزا ده آنها را که در ارجمند ساختن دین خود مظلوم و ستم رسیده ‏شان را فراوان گردانیدى.