صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۸ - فراز ۲۸
يَا رَبِّ يَا رَبِّ، يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اسْتَجِبْ لِي جَمِيعَ مَا سَأَلْتُكَ وَ طَلَبْتُ إِلَيْكَ وَ رَغِبْتُ فِيهِ إِلَيْكَ، وَ أَرِدْهُ وَ قَدِّرْهُ وَ اقْضِهِ وَ أَمْضِهِ، وَ خِرْ لِي فِيما تَقْضِي مِنْهُ، وَ بَارِكْ لِي فِي ذَلِكَ، وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ بِهِ، وَ أَسْعِدْنِي بِمَا تُعْطِينِي مِنْهُ، وَ زِدْنِي مِنْ فَضْلِكَ وَ سَعَةِ مَا عِنْدَكَ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ، وَ صِلْ ذَلِكَ بِخَيْرِ الْآخِرَةِ وَ نَعِيمِهَا، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. ثُمَّ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَكَ، وَ تُصَلِّي عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَلْفَ مَرَّةٍ هَكَذَا كَانَ يَفْعَلُ عَلَيْهِ السَّلَامُ.
اى پروردگار من اى پروردگار من، اى بسیار مهربان اى بسیار بخشنده، اى داراى عظمت و احسان (پیغمبر اکرم- صلى الله علیه و آله- فرموده: الظوا بیا ذا الجلال و الاکرام یعنى به گفتن یا ذا الجلال و الاکرام مداومت داشته آن را همیشه و بسیار بگوئید، و روایت شده: آن حضرت به مردى گذشت که نماز مىخواند و مىگفت: یا ذا الجلال و الاکرام، فرمود: دعاى تو مستجاب و پذیرفته شد) بر محمد و آل او درود فرست، و آنچه از تو طلبیده و خواسته ام و در آن به درگاه تو تضرع و زارى نمودم برایم مستجاب فرما، و آن را بخواه و مقدر و حکم کن و بگذران، و در آنچه از خواسته هایم که حکم مىکنى براى من خیر ده، و در آن برکت و نیکیت را درباره ام ثابت و پابرجا گردان، و به وسیله ى آن بر من احسان نما، و مرا به آنچه از آن عطا مىکنى نیکبخت ساز، و از فضل و بخشش خود و فراخى آنچه (خیرات و نیکیها که) نزد تو است به من بیافزا، زیرا تو توانگر بخشنده اى، و آن را به خیر و نیکى آخرت (بهشت) و نعمت فراوان آن سرا پیوسته فرما، اى مهربانترین مهربانان. سپس دعا کن به آنچه برایت آشکار گردد (پیش آید یعنى هر چه مى خواهى از خداى تعالى بخواه) و بر محمد و آل او هزار بار درود فرست (بگو: اللهم صل على محمد و آل محمد) که امام علیه السلام اینچنین مى کرده (ناگفته نماند: هرگاه ذکر و یاد خدا مانند یا ارحم الراحمین یا صلوه و درود بر محمد و آل او بعد و شماره ى مخصوصى تعیین شده باشد سزاوار نیست خواننده بیشتر یا کمتر از آن را بخواند، زیرا هویدا است که ثواب و پاداش براى عدد معین است، و بیشتر یا کمتر آن را شامل نمىشود، و شایسته است عدد مخصوص را بى آنکه میان آن سخنى گوید به پایان رساند، و چنانکه سخنى گفت بهتر آنست که آن را اعاده نموده دوباره از سر گیرد).
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۲ - فراز ۱۲
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْبُرْ بِالْقُرْآنِ خَلَّتَنَا مِنْ عَدَمِ الْإِمْلَاقِ، وَ سُقْ إِلَيْنَا بِهِ رَغَدَ الْعَيْشِ وَ خِصْبَ سَعَةِ الْأَرْزَاقِ، وَ جَنِّبْنَا بِهِ الضَّرَائِبَ الْمَذْمُومَةَ وَ مَدَانِيَ الْأَخْلَاقِ، وَ اعْصِمْنَا بِهِ مِنْ هُوَّةِ الْكُفْرِ وَ دَوَاعِي النِّفَاقِ حَتَّى يَكُونَ لَنَا فِي الْقِيَامَةِ إِلَى رِضْوَانِكَ وَ جِنَانِكَ قَائِداً، وَ لَنَا فِي الدُّنْيَا عَنْ سُخْطِكَ وَ تَعَدِّي حُدُودِكَ ذَائِداً، وَ لِمَا عِنْدَكَ بِتَحْلِيلِ حَلَالِهِ وَ تَحْرِيمِ حَرَامِهِ شَاهِداً.
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و به وسیله ى قرآن فقر و بى چیزى ما را به نداشتن احتیاج و نیازمندى اصلاح فرما، و گشایش زندگانى و بسیارى فراخى روزیها را به سوى ما روان گردان، و ما را از خوهاى نکوهیده و اخلاق پست دور نما، و از دره ى گود کفر و چیزهائى که نفاق و دوروئى را پیش آورد نگاهدار، تا در روز رستاخیز قرآن ما را به سوى خشنودى و بهشت تو کشاننده، و در دنیا از خشم (دورى رحمت) تو و تجاوز و گذشتن از احکام تو بازدارنده، و براى آنچه در حکم تو است به حلال دانستن حلال آن و حرام شمردن حرام آن گواهى دهنده باشد.
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۱۹ - فراز ۲
وَ امْنُنْ عَلَى عِبَادِكَ بِإِينَاعِ الَّثمَرَةِ، وَ أَحْيِ بِلَادَكَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ، وَ أَشْهِدْ مَلَائِكَتَكَ الْكِرَامَ السَّفَرَةَ. بِسَقْيٍ مِنْكَ نَافِعٍ، دَائِمٍ غُزْرُهُ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ، وَابِلٍ سَرِيعٍ عَاجِلٍ.
و با رسیده شدن میوه بر بندگانت احسان فرما، و با شکفته شدن شکوفه و گل و گیاه شهرهایت را زنده نما، و فرشتگانت را که بزرگوار و نویسنده (یا سفراء و فرستادگان) اند آماده ساز به آب رساندن سودمند از جانب خود که فراوانى همواره و باریدن بسیار داشته (همه جا را فراگیرد) سخت و تند و شتابان باشد.
