نافرمانى مى‏كنند

 خداوند مهربان، پیامبران را برگزید تا بشر را هدایت كنند، اما هر بار كه پیامبران مردم را به خداپرستى و انجام كارهاى نیك دعوت كردند، اشراف و ثروتمندان، كه غرق در دنیاپرستى و خوشگذرانى بودند، با آنان مخالفت كردند و ایمان نیاوردند. همیشه ثروتمندان بیش از دیگران نافرمانى كرده ‏اند، زیرا منافع و و خواسته‏ هاى خود را در خطر دیده ‏اند. خداوندِ بى‏ نیاز مى‏فرماید:

 و هنگامى كه بخواهیم دیارى را نابود كنیم، به ثروتمندان آن فرمان مى‏دهیم. پس در آن نافرمانى مى‏كنند. پس عذاب بر آنان حق مى‏شود و آنان را به شدت هلاك مى‏كنیم. و چه بسیار نسل‏ هایى كه بعد از نوح هلاك كردیم؛ و كافى است كه پروردگارت به گناه بندگانش آگاهِ بیناست.

    آیات 16 و 17

 زودگذر

 دنیا در مقابل آخرت بسیار كوتاه و زودگذر است، و به همین دلیل در قرآن، دنیا با واژه‌ی عاجله  به معنى زودگذر توصیف شده است. هر كس دنیا را دوست داشته باشد و فقط آن را بخواهد، بداند هر قدر كه خدا بخواهد به او داده مى‏شود، اما كسانى كه براى آخرت تلاش مى‏كنند، هم در دنیا و هم در آخرت از پاداش و بخشش پروردگار برخوردار مى‏شوند. خداوند مهربان فرموده است:

 هر كس زودگذر را بخواهد، در آن هر چه بخواهیم براى هر كس كه بخواهیم، برایش شتاب مى‏كنیم، سپس جهنم را كه سرزنش شده و رانده شده در آن مى‏ افتد، برایش قرار مى ‏دهیم. و هر كس آخرت را بخواهد و براى آن كوشش كند و مومن باشد، كوشش آنان پاداش داده خواهد شد. هر دو گروه اینان و آنان را از بخشش پروردگارت كمك مى‏كنیم و بخشش پروردگارت ممنوع نیست: ببین چگونه بعضى از آنان را بر بعضى دیگر برترى دادیم و حتماً درجات بزرگ‏تر و برترى بزرگ‏تر، در آخرت است.

    آیات 18 الى 21

 سرزنش شده

 كسانى كه در كارها و مشكلاتشان به كسى جز خدا امید دارند، از لطف و بخشش خدا محروم مى‏شوند و كارشان به كسانى واگذار مى‏شود كه به آنان رو كرده ‏اند؛ در نتیجه، در میان مردم خوار و بى ‏مقدار مى‏شوند. خداوند یگانه مى‏ فرماید:

 همراه خدا معبود دیگرى قرار نده تا سرزنش شده و بى ‏یاور بنشینى.

    آیه‌ی 22

 احترام به پدر و مادر

 احترام به پدر و مادر بر هر مسلمانى واجب است. در قرآن چهار بار، بعد از پرستش خداى یگانه، نیكى به پدر و مادر دستور داده شده است. همان گونه كه پدر و مادر، فرزندشان را با مهربانى و لطف بزرگ مى‏كنند، فرزندان هم وظیفه دارند در بزرگسالى با احترام و مهربانى از آنان اطاعت كنند. این موضوع آن‏قدر اهمیت دارد كه خداوند یگانه فرموده به آنان حتى «اف» نگویید؛ یعنى كوچك‏ترین حركت یا سخنى كه آنان را ناراحت و رنجیده كند، زشت و ناپسند است.

خداوند مهربان به مومنان سفارش مى‏كند كه براى پدر و مادرشان دعا كنند و مى‏فرماید:

 و پروردگارت حكم كرد كه جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیكى كنید. اگر یكى از آن دو یا هر دو در كنارت به پیرى رسیدند، به آنان اُف نگو و آنان را نرنجان و با آنان با احترام گفت‏وگو كن. و از مهربانى، بالِ فروتنى بر آنان بگستران و بگو: پروردگارا! بر آن دو رحم كن همان‏طور كه مرا در كودكى پرورش دادند. پروردگارتان به آن‏چه در دل ‏هایتان است، آگاه ‏تر است. اگر شایسته باشید پس به راستى او براى توبه كنندگان آمرزنده است.

    آیات 23 الى 25

 برادران شیطان

 مومنان نباید خسیس و بخیل باشند كه هیچ خیرى به كسى نرسانند، انگار دستشان به گردنشان بسته است كه نمى‏توانند كمكى كنند. حتى اگر مالى ندارند كه به فقیر و درمانده ‏اى كمك كنند، باید با گفتار خوب و دعاى خیر به آنان دلدارى و امیدوارى بدهند. زیرا خداوند بخشنده است و بخشندگى را دوست دارد و به مومنان فرمان داده است كه خویشان و فقیران و در راه ‏ماندگان را یارى كنند و از اموال و دارایى‏ هاى خود به آنان ببخشند. اما اسراف و زیاده ‏روى در هیچ كارى خوب و پسندیده نیست و بخشش نباید باعث شود كه فرد بخشنده، خودش فقیر و محتاج گردد. خداوند رحمان مى‏فرماید:

 و حق خویشان و فقیر و در راه مانده را بده و اصلاً زیاده ‏روى نكن. به راستى كسانى كه زیاده ‏روى مى‏كنند برادران شیطان‏ها هستند و شیطان به پروردگارش ناسپاس بود. و اگر در جستجوى رحمتى كه آن را از پروردگارت امید دارى، از آنان روى مى‏ گردانى، پس با آنان به نرمى سخن بگو. و دستت را به گردنت نبند و آن را كاملاً باز نكن، كه سرزنش شده و حسرت ‏زده بنشینى. به راستى پروردگارت براى هر كه بخواهد روزى را گشاده یا تنگ مى‏ گرداند. به راستى كه او به بندگانش آگاهِ بیناست.

    آیات 26 الى 30

..............

تبیان