اللهم و اتباع الرسل و مصدقوهم من اهل الارض بالغیب عند معارضة المعاندین لهم بالتکذیب و الاشتیاق الی المرسلین بحقائق الایمان .فی کل دهر و زمان ارسلت فیه رسولا و اقمت لاهله دلیلا من لدن ادم الی محمد – صلی الله علیه و اله – من أئمة الهدی ، و قادة اهل التقی ، علی جمیعهم السلام ، فاذکرهم منک بمغفرة و رضوان .اللهم و اصحاب محمد خاصة الذین احسنوا الصحابة و الذین ابلوا البلاء الحسن فی نصره ، و کانفوه ، و اسرعوا الی وفادته ، و سابقوا الی دعوته ، و استجابوا له حیث اسمعهم حجة رسالاته .و فارقوا الازواج و الاولاد فی اظهار کلمته ، و قاتلوا الاباء و الابناء فی تثبیت نبوته ، و انتصروا به .و من کانوا منطوین علی محبته یرجون تجارة لن تبور فی مودته .و الذین هجرتهم العشائر اذ تعلقوا بعروته ، و انتفت منهم القرابات اذ سکنوا فی ظل قرابته .فلا تنس لهم اللهم ما ترکوا لک و فیک ، و ارضهم من رضوانک ، و بما حاشوا الخلق علیک ، و کانوا مع رسولک دعاة لک الیک .و اشکرهم علی هجرهم فیک دیار قومهم ، و خروجهم من سعة المعاش الی ضیقه ، و من کثرت فی اعزاز دینک من مظلومهم .اللهم و اوصل الی التابعین لهم باحسان ، الذین یقولون : ربنا اغفر لنا و لاخواننا الذین سبقونا بالایمان خیر جزائک .الذین قصدوا سمتهم ، و تحروا وجهتهم ، و مضوا علی شاکلتهم .لم یثنهم ریب فی بصیرتهم ، و لم یختلجهم شک فی قفو اثارهم ، و الایتمام بهدایة منارهم .مکانفین و موازرین لهم ، یدینون بدینهم ، و یهتدون بهدیهم ، یتفقون علیهم ، و لا یتهمونهم فیما ادوا الیهم .اللهم و صل علی التابعین من یومنا هذا الی یوم الدین و علی ازواجهم و علی ذریاتهم و علی من اطاعک منهم .صلوة تعصمهم بها من معصیتک ، و تفسح لهم فی ریاض جنتک ، و تمنعهم بها من کید الشیطان ، و تعینهم بها علی ما استعانوک علیه من بر ، و تقیهم طوارق اللیل و النهار إلا طارقا یطرق بخیر .و تبعثهم بها علی اعتقاد حسن الرجاء لک ، و الطمع فیما عندک ، و ترک التهمة فیما تحویه ایدی العباد .لتردهم الی الرغبة الیک و الرهبة منک ، و تزهدهم فی سعة العاجل ، و تحبب الیهم العمل للاجل ، و الاستعداد لما بعد الموت .و تهون علیهم کل کرب یحل بهم یوم خروج الانفس من ابدانها .و تعافیهم مما تقع به الفتنة من محذوراتها ، و کبة النار و طول الخلود فیها .و تصیرهم الی امن من مقیل المتقین .
بار خدایا و پیروان پیغمبران و ایمان آورندگان به ایشان ( و اتباع الرسل مبتداء است و خبر آن فاذکرهم منک است که در جمله دوم ذکر می شود ) از اهل زمین که از روی غیب و پنهانی ( در دل ) ایمان آوردند ( نه به زبان تنها مانند منافقین و مردم دورو ، و این که اهل زمین را اختصاص داده در صورتی که اهل آسمان نیز ایمان آورده اند برای آن است که پیش از این درباره آنها دعا فرموده است ) در آن هنگام که دشمنان به تکذیب و دروغ پنداشتن ایشان و معارضه نموده روبرو شدند ، و آن هنگام که ( ایمان آورندگان ) به سبب حقایق ایمان به پیغمبران علاقه مند بودند در هر روزگار و زمانی که در آن پیغمبری فرستادی و برای اهل آن دلیل و راهنمایی گماشتی از زمان آدم تا محمد – صلی الله علیه و آله – از پیشوایان هدایت و رستگاری و جلوداران اهل تقوی و پرهیزکاری که بر همه آنها سلام و درود باد ، آنان را از خود به آمرزش و خشنودی یاد فرما ( تخصیص ده ) بار خدایا و بخصوص اصحاب و یاران محمد – صلی الله علیه و آله – آنان که همراه بودن ( با آن حضرت ) را نیکو به پایان بردند ، و آنان که برای یاری او در جنگ شجاعت و دلاوری برجسته ای آشکار ساختند ، و او را یاری کردند ، و به ایمان آوردن به او شتافتند ، و به ( پذیرفتن ) دعوتش ( از دیگران ) پیشی گرفتند ، و دعوت او را آن هنگام که برهان رسالتها ( پیغامها) ی خود را به گوششان رساند پذیرفتند و در راه آشکار ساختن دعوت او ( به راه حق ) از زنان و فرزندان دوری نمودند ، و در استوار کردن پیغمبری او با پدران و فرزندان ( خودشان ) جنگیدند ، و به واسطه وجود ( با برکت ) آن حضرت پیروز گردیدند و آنان که محبت و دوستی آن بزرگوار را در دل داشتند ، و در دوستیش تجارت و بازرگانی ( سعادت و نیکبختی ) را آرزو داشتند که هرگز کسادی در آن راه نمی یابد و آنان که چون به عروه و دسته آن حضرت خود را آویختند ( پیرو دین او گشتند ) قبیله ها ( شان ) از آنها دوری گزیدند ، و چون در سایه خویشی با او جای گرفتند ( فرمانبر او گردیدند ) خویشان با آنان خود را بیگانه پنداشتند پس خدایا آنچه را که برای تو و در راه تو از دست داده اند برای ایشان فراموش مکن ( جزا و پاداش بسیار به آنان عطا فرما ) و برای آن که مردم را بر ( دین ) تو گرد آوردند ، و برای ( رضای ) تو با پیغمبرت ( همراه بوده ) دعوت کنندگان به سوی تو بودند ایشان را از خشنودی ( رحمت ) خود خشنود ساز و ایشان را در برابر آن که در راه تو از شهرها و خویشاوندان دوری گزیده از زندگی فراخ به تنگی و سختی روآوردند ( تا این که دین تو را گوشزد جهانیان نمودند ) جزا و پاداش ده ، و ( نیز ) جزا ده آنها را که در ارجمند ساختن دین خود مظلوم و ستم رسیده شان را فراوان گردانیدی بار خدایا بهترین پاداش خود را به تابعین و پیروان ایشان ( پیروان صحابه پیغمبر از مهاجرین و انصار ) که نیکو کردارند برسان ( این جمله اشاره است به قول خدای تعالی ” سوره ۹ ، آیه ۱۰۰ ” : والسابقون الاولون من المهاجرین والانصار والذین اتبعوهم باحسان رضی الله عنهم ورضوا عنه یعنی و پیشی گیرندگان پیشینیان ” در ایمان ” از مهاجرین ” که از مکه به مدینه آمدند ” و انصار ” اهل مدینه که به پیغمبر گرویدند ” و آنان که به نیکی ” به ایمان و طاعت ” ایشان را پیروی کردند خدا از آنها خشنود شد ” طاعتشان را پذیرفت ” و اینان هم از خدا خشنود گردیدند ” به پاداش خود رسیدند ” ) آنان که می گویند : پروردگارا ما و برادران ( ایمانی ) ما را که به ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز آن تابعین و پیروانی که طریقه ایشان ( صحابه ) را قصد کردند و به آنجا که آنان روآوردند رونمودند ، و بر روش آنها رفتار کردند ( در عقاید و گفتار و کردار و کردار پیرو آنها بودند ) آنان را دو بینایی ( عقاید و ایمان ) شان شکی برنگردانید ، و در پیروی آثار و اقتداء به نشانه های هدایت و رستگاری صحابه دو دلی آنان را نگران نساخت در حالی که یاری کننده و کمک دهنده ایشانند ( به این که ) دین آنان را پیروانند ، و به راه آنها می روند ، و با ایشان یگانگی دارند ( در بینشان اختلاف نیست که یکی درباره صحابه گفتاری بگوید و دیگری خلاف آن را بیان نماید ) و در آنچه ( اخبار و احکامی را ) که صحابه ( از پیغمبر شنیده و ) به آنها رسانده اند تهمت به ایشان نمی زنند ( در راستی بیان آنها شک نمی نمایند ) بار خدایا از امروز ما را تا روز قیامت بر تابعین و زنان و فرزندانشان و بر هر کدام از ایشان تو را اطاعت نموده درود فرست ( جمله و بر هر کدام از ایشان تو را اطاعت نموده ، از قبیل عطف خاص است بر عام ) چنان دوری که به سبب آن ایشان را از نافرمانی خویش نگهداری ، و در باغهای بهشت خود برای آنها فراخی دهی ، و آنان را از مکر شیطان بازداری ، و بر هر کار نیکی که از تو کمک خواستند آنها را یاری فرمایی ، و آنان را از پیشامدهای شب و روز جز پیشامدی که نیکی در آن باشد حفظ نمایی و چنان درودی که به سبب آن ایشان را بر اعتقاد به امید نیکوی به تو و طمع و آز در آنچه نزد توست ( روزی که برای آنها مقدر ساخته ای ) و بر تهمت نزدن در آنچه ( فراوانی نعمت ) که در دسترس بندگان است ( نگویند چنین قسمت بر خلاف عدل است ) برانگیزی تا آنان را خواهان به سوی ( عبادت و بندگی ) خود و ترس از ( کیفر ) خویش ( بر اثر تقصیر در طاعات ) بازگردانی ، و در فراخی ( زندگی ) دنیا بی رغبت و پارساشان نمایی ( به آن چشم ندوخته باشند که از بندگی تو باز مانند ) و عمل برای آخرت ( خدمت به خلق ) و آمادگی برای پس از مرگ ( توبه از گناه و بندگی ) را محبوب آنها گردانی و هر اندوهی را که روز بیرون شدن جانها از تنها روی می دهد بر آنها آسان کنی و از آنچه را که آزمایشهای ترسناک ( بسیار سخت ) به میان می آورد و از سختی آتش ( دوزخ ) و همیشه و جاوید ماندن در آن رهاییشان بخشی و( چنان درودی که به سبب آن ) ایشان را به جایگاه آسودگی ( بهشت ) که آسایشگاه پرهیزکاران است روانه گردانی .
