صحیفه سجادیه - دعای شماره ۲۹ - فراز ۴
فَقُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ الْأَصْدَقُ، وَ أَقْسَمْتَ وَ قَسَمُكَ الْأَبَرُّ الْأَوْفَى وَ فِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَ مَا تُوعَدُونَ.
پس گفته اى: و گفتار تو حق و درست و راست ترین (گفته ها) است (که دروغ در آن راه ندارد) و قسم یاد کرده اى و قسم تو (از هر قسمى) راستتر وفاءکننده تر است: (س 51 ى 22(: و فى السماء رزقکم و ما توعدون یعنى (اسباب) روزى شما و آنچه به آن وعده داده مىشوید (بهشت، دوزخ، پاداش و کیفر) در آسمان است.
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۵۱ - فراز ۱۰
أَشْكُو إِلَيْكَ يَا إِلَهِي ضَعْفَ نَفْسِي عَنِ الْمُسَارَعَةِ فِيما وَعَدْتَهُ أَوْلِيَاءَكَ، وَ الُْمجَانَبَةِ عَمَّا حَذَّرْتَهُ أَعْدَاءَكَ، وَ كَثْرَةَ هُمُومِي، وَ وَسْوَسَةَ نَفْسِي.
به سوى تو شکایت و گله مى کنم ناتوانیم را از شتاب به آنچه (نعمت هائى که در آخرت) به دوستانت (اطاعت کنندگان) وعده داده اى، و از دورى نمودن از آنچه (عذاب و کیفرى که) دشمنانت (گناهکاران) را به آن بیم داده اى، و شکایت مى کنم از بسیارى اندوه هایم، و از وسوسه و بد اندیشیدنم.
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۵۳ - فراز ۲
قَدْ أَوْقَفْتُ نَفْسِي مَوْقِفَ الْأَذِلَّاءِ الْمُذْنِبِينَ مَوْقِفَ الْأَشْقِيَاءِ الْمُتَجَرِّينَ عَلَيْكَ، الْمُسْتَخِفِّينَ بِوَعْدِكَ.
نفس خود را در جایگاه خواران گناهکاران وا داشته ام، در جایگاه بدبختانى که بر (نافرمانى از) تو جرات نموده اند، آنانکه وعده (پاداش و کیفر) تو را سبک شمرده اند.
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۲۵ - فراز ۷
إِنْ هَمَمْنَا بِفَاحِشَةٍ شَجَّعَنَا عَلَيْهَا، وَ إِنْ هَمَمْنَا بِعَمَلٍ صَالِحٍ ثَبَّطَنَا عَنْهُ، يَتَعَرَّضُ لَنَا بِالشَّهَوَاتِ، وَ يَنْصِبُ لَنَا بِالشُّبُهَاتِ، إِنْ وَعَدَنَا كَذَبَنَا، وَ إِنْ مَنَّانَا أَخْلَفَنَا، وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنَّا كَيْدَهُ يُضِلَّنَا، وَ إِلَّا تَقِنَا خَبَالَهُ يَسْتَزِلَّنَا.
اگر گناه بزرگى قصد کنیم ما را بر آن دلیر مى نماید، و اگر کار شایسته اى آهنگ نمائیم ما را از آن بازمىدارد، ما را به خواهشها و گناهان مىطلبد، و شبهه ها براى ما برپا مىکند (در بین ما شبهه ها مى اندازد تا گمراهمان سازد) اگر به ما وعده و نوید دهد (به کار خیر و نیکى بخواند) دروغ مى گوید، و اگر ما را به آرزو و سرگرم نماید خلاف آن مىکند، و اگر مکرش را از ما برنگردانى گمراهمان مىسازد، و اگر از فساد و تباه کاریش نگاهمان ندارى ما را مى لغزاند.
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۱۷ - فراز ۱
اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ وَ كَيْدِهِ وَ مَكَايِدِهِ، وَ مِنَ الثِّقَةِ بِأَمَانِيِّهِ وَ مَوَاعِيدِهِ وَ غُرُورِهِ وَ مَصَايِدِهِ.
بار خدایا ما (خداپرستان) به تو پناه مى بریم از تباه کاری ها (یا وسوسه ها)ى شیطان (آفریده شده ى از آتش) رانده شده ى (از رحمت) و از حیله و چاره جوئى و مکرهاى (گوناگون) او، و از اطمینان به آرزوها (یا دروغها) و وعده ها و فریب و دام هاى او.
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳ - فراز ۱۲
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ.
و بر فرشتگانى که در گوشه هاى آسمان هایت توقف نموده اند براى رسیدن فرمان به تمام گشتن وعده ى تو (روز رستاخیز).