صحیفه سجادیه - دعای شماره ۱۲ - فراز ۳

وَ يَحْدُونِي عَلَى مَسْأَلَتِكَ تَفَضُّلُكَ عَلَى مَنْ أَقْبَلَ بِوَجْهِهِ إِلَيْكَ، وَ وَفَدَ بِحُسْنِ ظَنِّهِ إِلَيْكَ، إِذْ جَمِيعُ إِحْسَانِكَ تَفَضُّلٌ، وَ إِذْ كُلُّ نِعَمِكَ ابْتِدَاءٌ.

و مى‏ دارد مرا به درخواست از تو تفضل تو (تفضل احسان به دیگرى است بدون حقى که احسان جزاى آن باشد) به کسى که رو به تو آورد و با گمان نیک به سویت آید، زیرا همه‏ ى احسانهاى تو از روى تفضل مى ‏باشد، و همه‏ ى نعمتهایت ابتدائى است (نه آنکه جزاى حقى باشد، و این منافات ندارد با اینکه عمل و کردار نیک سبب دخول بهشت گردد، چنانکه خداى تعالى «س 16 ى 32( فرماید: ادخلوا الجنه بما کنتم تعملون «به سبب اعمال نیکى که بجا آوردید به بهشت درآئید» زیرا عمل نیکوى موجب پاداش متوقف بر وجود و هستى و قدرت و توفیق و سائر اسباب است و همه‏ ى آنها تفضل و احسان خداوند است بى‏ آنکه جزاى کردارى باشد).

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۹ - فراز ۱۳

كُلُّ ذَلِكَ إِنْعَاماً وَ تَطَوُّلًا مِنْكَ، وَ فِي جَمِيعِهِ انْهِمَاكاً مِنِّي عَلَى مَعَاصِيكَ، لَمْ تَمْنَعْكَ إِسَاءَتِي عَنْ إِتْمَامِ إِحْسَانِكَ، وَ لَا حَجَرَنِي ذَلِكَ عَنِ ارْتِكَابِ مَسَاخِطِكَ، لَا تُسْأَلُ عَمَّا تَفْعَلُ.

همه‏ ى آنها انعام و احسان از جانب تو است، و در همه ‏ى آنها کوشش نمودن من در نافرمانی هایت بود، و بدکردارى من تو را از کامل گردانیدن احسانت بازنداشت، و مرا آن همه احسان و نیکى از آنچه تو را به خشم مى ‏آورد منع و جلوگیرى ننمود، تو از آنچه بجا مى‏ آورى مورد سئوال و پرسش واقع نمى‏ شوى (که چرا بدکردارى بنده تو را از احسان بازنداشت، زیرا افعال تو از روى حکمت و مصلحت است).

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۷ - فراز ۲۵

سُبْحَانَكَ بَسَطْتَ بِالْخَيْرَاتِ يَدَكَ، وَ عُرِفَتِ الْهِدَايَةُ مِنْ عِنْدِكَ، فَمَنِ الَْتمَسَكَ لِدِينٍ أَوْ دُنْيَا وَجَدَكَ.

منزه و پاکى! دست (عطا و بخشش) خود را به نیکیها گشوده ‏اى (نیکیها بخشیده ‏اى) و هدایت و راهنمائى از جانب تو شناخته شده، پس هر که تو را براى (به دست آوردن) دین یا دنیا بطلبد تو را (احسانت را) دریابد!